Namaszczenie chorych

Jezus przyszedł po to, aby ukazać miłość Bożą. Często czynił to w sytuacjach, kiedy człowiek czuje się szczególnie zagrożony: w czasie naszej słabości wywołanej chorobą. Bóg chce żebyśmy byli zdrowi na ciele i duszy, żebyśmy byli ludźmi wierzącymi w moc Chrystusa Zbawiciela. Takim sakramentem uzdrowienia, przez który działa sam Bóg jest sakrament Namaszczenia Chorych przyjmowany w poważnej i niebezpiecznej chorobie, a także niedyspozycji fizycznej czy psychicznej. Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby. Obdarza on pociechą, pokojem  i siłą oraz ściśle jednoczy chorego w jego niedomaganiach i cierpieniu z Chrystusem. Bóg bierze na siebie nasze lęki i na swoim ciele ponosi nasze bóle. Może ono powodować także cielesne uzdrowienie. Dlatego nie bójmy się tego Sakramentu!

Odrzućmy fałszywe myślenie i odczucia związane z Namaszczeniem Chorych. Absolutnie nie można tego Sakramentu łączyć i kojarzyć ze śmiercią i ostatnią posługą – jaką nazywamy Wiatykiem (Komunią św. dla umierających na drogę do Domu Ojca)!

SAKRAMENT CHORYCH MOŻNA PRZYJĄĆ KILKA RAZY W CIĄGU ŻYCIA!

Co należy przygotować na przybycie kapłana do domu chorego?

• krzyż na stoliku, wodę święconą

• obok zapaloną świecę

Pamiętajmy o godnym przyjmowaniu Sakramentu. Domownicy wraz z kapłanem i chorym wspólnie się modlą.

Regularne odwiedziny chorych odbywają się w pierwszy piątek/sobotę każdego miesiąca. Można także w nagłych przypadkach zaprosić kapłana telefonicznie, w kancelarii lub w zakrystii do sprawowania Sakramentu Namaszczenia przy chorym, który jest nam bliski i pragnie przyjąć kapłana.